3 ژانویه 2023- چاقی و بیماری های متابولیک، مانند دیابت، در جهان بسیار شایع هستند. پروتئین های کوچکی به نام میکروپروتئین ها مدت هاست که در تحقیقات نادیده گرفته شده اند، اما شواهد جدید نشان می دهد که نقش مهمی در متابولیسم دارند. اکنون، دانشمندان انستیتوی سالک کشف کرده اند که هم چربی قهوه ای و هم چربی سفید مملو از هزاران ریز پروتئین ناشناخته هستند، محققان نشان دادند که یکی از این ریزپروتئین ها به نام Gm8773 می تواند اشتها را در موش افزایش دهد.
این یافتهها که در 3 ژانویه 2023 در Cell Metabolism منتشر شد، میتواند منجر به ایجاد یک روش درمانی برای کمک به افزایش وزن افراد در موقعیتهای خاص بیماری، مانند شیمی درمانی سرطان شود. علاوه بر این، با اثبات وجود این میکروپروتئینها، محققان منبع ارزشمندی را برای جامعه علمی برای مطالعه ی میکروپروتئینها نیز فراهم کردند.
پروفسور Alan Saghatelian، یکی از نویسندگان مسئول این مطالعه، گفت: درک بهتر فرآیندهایی که چاقی و سلامت متابولیک را تنظیم میکنند به منظور ارائه درمانهای بهتر در آینده حیاتی است. داشتن این فهرست از میکروپروتئین ها به زمینه متابولیسم در شناسایی بازیگران جدید در انواع بیماری های متابولیک کمک می کند. ما یک میکروپروتئین فعال بیولوژیکی را یافتیم که تغذیه را تقویت می کند، و همچنین میکروپروتئین های دیگری که در متابولیسم چربی ها نقش دارند.
بافت چربی پروتئین های مختلفی را برای تنظیم تغذیه، تعادل انرژی و تولید گرما ترشح می کند. چربی سفید که به عنوان "چربی بد" شناخته می شود، اغلب درست در زیر پوست و در ناحیه شکم یافت می شود. این نوع چربی به عنوان یک انبار ذخیره انرژی عمل می کند و با چاقی و سایر بیماری های ناشی از اضافه وزن مرتبط است. در مقابل، چربی قهوه ای یا «چربی خوب» در اطراف شانه ها و در امتداد نخاع قرار دارد. چربی قهوه ای با تغذیه مناسب، ورزش و سلامتی مرتبط است.
در این مطالعه، دانشمندان از فناوریهای نوآورانه ژنومیک برای بررسی چربی قهوهای، سفید و بژ (نوع دیگری از چربی با ویژگیهای مشابه با هر دو چربی سفید و قهوهای) در سلولهای موش استفاده کردند. آنها 3877 ژن را کشف کردند که در چربی سفید و قهوه ای میکروپروتئین تولید می کنند. علاوه بر این، آنها سطوح این ژن ها را در موش هایی که از رژیم غذایی غربی پرچرب تغذیه می کردند، بررسی کردند و صدها میکروپروتئین را با تغییرات در متابولیسم بافت چربی مرتبط کردند. به طور کلی، این تجزیه و تحلیل بسیاری از میکروپروتئینهای مرتبط با متابولیسم را برای اولین بار برجسته نمود.
نویسنده اول این مقاله توماس مارتینز، استادیار دانشگاه UC ایروین، گفت: ما نقشه راهی برای استفاده ی بهتر از دادههای خود ارائه کردیم تا نقش میکروپروتئینها را در ارتباط با مسیرهای اساسی متابولیک در نهایت مشخص کنیم.
این تیم همچنین بر روی میکروپروتئینی به نام Gm8773 که در مرکز تغذیه مغز به نام هیپوتالاموس قرار دارد، تمرکز کردند. مکان این میکروپروتئین در مغز نشان می دهد که ممکن است در اشتها نقش داشته باشد. در واقع، زمانی که دانشمندان Gm8773 را برای موش های چاق تجویز کردند، موش ها غذای بیشتری مصرف کردند. همچنین یک ژن انسانی مشابه Gm8773 به نام FAM237B وجود دارد و این ژن میتواند به طور مشابه در انسان برای ترویج غذا خوردن عمل کند. به گفته محققان، این میکروپروتئین در نهایت می تواند به یک دارو برای افزایش وزن در افرادی که کاهش وزن شدید را تجربه می کنند، تبدیل شود.
کریس بارنز، یکی از نویسندگان مسئول این مقاله، که رئیس پروتئومیکس در Velia Therapeuticsاست، گفت: ریزپروتئینهای جدید ارائه شده در مطالعه ی ما اکتشافات هیجانانگیزی در زمینه متابولیسم و برای مطالعه زیستشناسی چربی هستند. ما امیدواریم که جامعه علمی از این منبع برای ایجاد فرضیههای تجربی جدید متعدد استفاده کند و این کار منجر به شناسایی مکانیسمهای جدید در زیستشناسی گردد.
در آینده، دانشمندان قصد دارند ابزارهایی را برای بررسی نقش Gm8773 و FAM237B با هدف توسعه درمانی که می تواند اشتها را در انسان افزایش دهد، توسعه دهند.
منبع:
https://www.news-medical.net/news/20230103/Salk-scientists-show-how-a-microprotein-can-increase-appetite-in-mice.aspx